CZEGO NAUCZYŁA MNIE EMIGRACJA?

 Wpisy o Anglii cieszą się sporą popularnością na moim blogu, a i Wy sami dawaliście znać, że lubicie czytać na ten temat. Tak więc dzisiaj opowiem Wam, czego nauczyło mnie życie w UK i jak to jest na tej emigracji. Zapraszam serdecznie!

Zdjęcie 

O tym, że mieszkam w Anglii, wie chyba każdy, kto mnie czyta lub obserwuje na Instagramie.  🙂 Nie planowałam tego, po prostu w pewnym momencie musiałam zdecydować: serce czy rozum. Wygrało serce, wyjechałam. 

Życie w obcym kraju nie jest łatwe, a zwłaszcza początki w kraju, gdzie nie do końca rozumiesz, co do Ciebie mówią, wszystko jest nowe, kultura inna, a tęsknota przeogromna.  Z biegiem lat, a kilka już ich minęło, sporo się nauczyłam.  Czas szybko tutaj, ucieka kiedy człowiek żyje w trybie praca-dom, dom-praca i skupiony jest na zarobku oraz utrzymywaniu głowy ponad powierzchnią wody. Anglia jednak nauczyła mnie dorosłości i poszerzyła moje wówczas wąskie horyzonty.

CZEGO NAUCZYŁA MNIE EMIGRACJA?

ŻE CHCIEĆ TO MÓC 

Wiele razy słyszałam, że: „oj tak, ty to pracujesz w Anglii, to stać cię na wszystko…” , “Ty to tam zarabiasz grubą kasę”. Rzeczywiście życie w UK jest łatwiejsze, ale skoro już ktoś pokusi się o przeliczenie mojej pensji na złotówki, niech tak samo przeliczy, ile kosztuje tutaj wynajem mieszkania czy opłaty. Ja sama zarobiłam te pieniądze ciężką pracą i nie wydawałam na głupoty, potrafiłam przez 48 dni z rzędu dzień w dzień pracować bez dnia wolnego, aby móc odłożyć na wesele czy mieszkanie. A więc Ty też możesz, a chcieć to móc! Serdecznie zapraszam na emigrację, aby przekonać się na własnej skórze, jak to jest 😊

ŻE OCENIANIE INNYCH ZE WZGLĘDU NA WYGLĄD JEST WIELKIM BŁĘDEM

W Anglii pierwszy raz spotkałam się z tak wielką wielokulturowością i jestem za to wdzięczna. Spore grono z nas ma mylne przekonanie, że jak Muzułmanin to pewnie terrorysta, a jak czarny to nierób … I pewnie są wyjątki od reguły, ale poznałam tutaj mnóstwo wspaniałych ludzi o przeróżnej narodowości, którzy przekonali mnie, że ocenianie ludzi po wyglądzie jest błędem, bo wystarczy chwila rozmowy, żeby przekonać się, w jak wielkim błędzie byliśmy.

STRACH MA WIELKIE OCZY I SIEDZI TYLKO W TWOJEJ GŁOWIE

Przed wyjazdem do Anglii przeżywałam, jak ja sobie poradzę bez języka, a co jeśli nie dogadam się z ówczesnym chłopakiem (aktualnie mężem). Moje obawy były wielkie i dodatkowo podsycane były niską samooceną. Sporo czasu zajęło mi, żeby zrozumieć, że takie myślenie nie przynosi żadnych pozytywnych korzyści i też spory udział miał w tym mój mąż. Ludzie bez znajomości języka radzą sobie tutaj świetnie, więc  dlaczego ja się boję? Taki strach pojawia się w mojej głowie zupełnie bez powodu. Patrząc na moje doświadczenia za granicą - wiem, że i tak dam radę.

Zdjęcie 

WROGIEM POLAKA JEST POLAK

Wiem, to mocne oskarżenie, ale wielokrotnie się o tym przekonałam i oczywiście są wyjątki i nie każdy taki jest. Jednak takie stwierdzenie bardzo często powtarzane  jest przez ludzi żyjących na emigracji. Polacy nie ufają sobie wzajemnie. Znam kilka sytuacji, kiedy to Polak - mimo tego, że słyszał i wiedział że rozmawia z Polką - mówił po angielsku i udawał, że nie rozumie. Dlaczego? Nie wiem, może się wstydzą tego, że są Polakami. Kolejna rzecz, którą zauważyłam, jest to, że Polak musi pokazać, że jest lepszy, że stać go na więcej od Ciebie i udaje przyjaciela, a za plecami jest największym wrogiem. Takich przypadków znam wiele i zupełnie takiej postawy nie rozumiem.

Jestem zdania, że jak kogoś nie lubisz, to nie udawaj i po prostu zakończ znajomość. Nic na siłę. To, że jesteśmy na emigracji nie znaczy, że zawsze Polacy muszą się trzymać razem (chociaż fajnie by było).

Więc jeżeli planujesz wyjazd bądź przeprowadzkę do nowego miejsca i się tego  obawiasz, to wiedz, że to normalne. Każdy odczuwa mniejszy bądź większy strach na myśl o czymś absolutnie nowym. Taka zmiana może Cię wiele nauczyć!

Czy chciałabyś wyemigrować? A może mieszkasz na obczyźnie? Jakie są Twoje doświadczenia? Czego nauczyła Cię emigracja?  

ZOBACZ INNE TEKSTY Z TEJ SERII :

• Kilka rzeczy,  za które lubię  Anglię
• Czego nie lubię w Anglii